Het was oktober, 2004. Ik was net begonnen aan mijn eerste jaar op de Filmacademie. We waren allemaal jong - ik 21, jij pas 19. Net zoals we allemaal onbevangen, naïef en ambitieus waren.
Read MoreOver snot en de liefde
Terwijl de rest van Nederland buiten van de zon aan het genieten is, lig ik ziek in bed. Koorts, spierpijn, verkouden: het hele feestnummer. Iets wat me bijzonder slecht uitkomt aangezien ik midden in een nieuw filmplan zit; een animatiefilm over een geheime liefde tussen twee vogels. Al dagen loop ik te worstelen met de plotconstructie. Zelfs doodziek kan ik dit gevecht niet opgeven; snotterend begin ik aan een marathon van inspiratiefilms.
Read MoreSchrijf het dan!
Het is twaalf uur ‘s middags, de normaal werkende mens richt zich alweer op de lunch. Ik lig in bed naar het plafond te staren. Het is doodstil in huis. Totdat in de woonkamer mijn laptop begint te ruisen. Via de gang bereikt het me in afgezwakte vorm. Het port en het steekt me: ’Je had toch zo’n briljant idee. Schrijf het dan!’
Read MoreVerlangen naar Shitville
Over een week verhuis ik na dertig jaar in Amsterdam gewoond te hebben de stad uit. Al sinds mijn twintigste droom ik stiekem van een huisje in de natuur, tussen de schapen en koeien. Maar ja, tussen dromen en doen zitten blijkbaar vijftien jaar aan twijfel. Of liever gezegd, ontkenning. Want aan mezelf toegeven dat ik liever in het gras zat dan in het café, dat durfde ik niet.
Read MoreDe Witte Antagonist
In films heeft het hoofdpersonage altijd een tegenstander die hem of haar de hele film door dwarszit. Dit kan een ander personage zijn, maar ook bijvoorbeeld een natuurramp of een dier. In mijn verhalen is het hoofdpersonage vaak tegelijkertijd ook zijn eigen antagonist. Ik mag graag schrijven over personages die hun eigen imperfecties bevechten en zichzelf daarmee in de weg zitten.
Read MoreHoe het allemaal begint
Een goede opening is cruciaal voor een film. Aan de scenarist de taak om een opening te schrijven die even prikkelend als helder is en de kijker emotioneel bij het verhaal betrekt. Heb je aan het einde van je eerste akte (de eerste 30 minuten van je film) niet duidelijk wie je hoofdpersonage is, wat diegene hoopt en vreest en welk probleem hij of zij moet aangaan, dan kun je ervan uitgaan dat je je publiek verliest.
Read More